Macro-update: Wat mogen we het komende halfjaar verwachten?

Als de Fed in november de kaart ‘we kunnen nog niet de overwinning op de inflatie uitroepen + een verrassend veerkrachtige economie + werkgelegenheid blijft onevenwichtig + hoge onzekerheid met betrekking tot toekomstig beleid’ trekt, verwacht dan een slechte risico-herbalancering die de hele markt neerwaarts zal corrigeren, inclusief het huidige AI/tech narratief.

Wat al snel is ondergesneeuwd, is dat Fed-chair Jerome Powell de Amerikaanse economie ook naar de bankencrisis van 2023 heeft geleid – de reden was de snelste stijging van de rentetarieven uit de geschiedenis. Uit prestatiegegevens blijkt dat Powell geen duidelijk plan heeft om de inflatie te bestrijden en ondoordachte maatregelen neemt. Nu iedereen geïnteresseerd is in verdere acties van de aanstaande FOMC begin november, zal Powell hoogstwaarschijnlijk doen wat hij voorheen deed, op het juiste moment geldpers activeren.

De hoge langdurig aanhoudende rentetarieven hebben niet alleen gevolgen voor de passiva-/depositozijde van de bankbalansen, maar ook voor de activazijde. Wanneer de rente stijgt, daalt de marktwaarde van vastrentende effecten en leningen. Nu heeft de Fed de rente tot ver boven de 5% verhoogd en houdt ze volgens marktverwachting daar nog tot halverwege volgend jaar aan vast. Denken mensen echt dat we in 2024 geen nieuwe bankencrisis zullen meemaken?

Bron: X

Tenzij de rentetarieven dramatisch dalen, zal de bankencrisis op termijn leiden tot een groot aantal bankfaillissementen en consolidatie binnen de bankensector. Er zijn echter aanzienlijke waardeverschillen tussen individuele banken die door de meeste beleggers niet worden begrepen en die niet in de aandelenkoers zijn weerspiegeld. Sommige banken zullen uitblinken, waaronder de banken met gediversifieerde businessmodellen die profiteren van de ontwrichting van de markt om marktaandeel te winnen of een superieur kredietprofiel te hebben. Het probleem zit hem bij de banken met een hoog concentratierisico, zoals we begin dit jaar zagen.

In het geval van een nieuwe bankencrisis zouden de systemische negatieve gevolgen voor de mondiale markten van dien aard zijn dat de Fed haar risicovoorkeur abrupt zou moeten verschuiven van inflatie/oververhitting naar financiële stabiliteit, d.w.z. ‘versoepeling’.

In ieder geval zou dit zeker een ‘piek-havikachtigheid’ markeren.

De te verwachten marktimplicaties in chronologische volgorde

– Voor aanvang van de FOMC in november: Risicovolle activa (aandelen, grondstoffen, high-yield obligaties, vastgoed en valuta) blijven gebonden aan verhoogde volatiliteit. De mondiale rentemarkten en de handel in Amerikaanse dollars blijven vlak/licht hoger. De oliemarkt zal zich afstevenen op een keerpunt.

– Eerste marktreactie na de FOMC in november: Risicovolle activa leveren terrein in met de nadruk op commerciële REIT’s, regionale banken en large cap-tech. De Amerikaanse rentecurve wordt snel steiler naarmate het looptijdrisico toeneemt. De Amerikaanse dollar zal terrein winnen, de belangrijkste focus zou moeten liggen op de gewelddadige uitverkoop van de yen. Goud varieërt/stijgt naarmate de markten debatteren over de vraag of de goudmarktsystematisch gekoppeld is aan de bankrisico’s. Ruwe olie betreedt de bearmarkt.

– Post-pivot: De Fed raakt in paniek en neemt agressieve maatregelen om het banksysteem te ondersteunen. Risicoactiva bieden aanvankelijk geen verlichting, maar uiteindelijk markeren verdere ondersteunende maatregelen een dieptepunt in het risico. De volatiliteit van de rente stabiliseert en de rente begint over de hele curve te dalen. Goud breekt door naar recordhoogtes en begint een meerjarige bullmarkt. De sterkte van de Amerikaanse dollar neemt af en begint een langzame correlatie, waarbij de nadruk ligt op de sterkte van de yen/yuan en de zwakte van de euro/pond. Ruwe olie stabiliseert rond de $60, omdat tekorten aan aanbod de vraag en het recessierisico in evenwicht brengen.